Książka jest pierwszym w literaturze polskiej (pomijając tłumaczenia) systematycznym wykładem psychopatologii - dyscypliny łączącej psychologiczne, biologiczne i medyczne modele teoretyczne i badania nad zaburzeniami psychicznymi. W odróżnieniu od podręczników amerykańskich uwzględnia międzynarodową, obowiązującą w Polsce klasyfikację zaburzeń psychicznych ICD-10 (WHO, 1992), co ma duże znaczenie praktyczne. Lidia Cierpiałkowska wyczerpująco przedstawiła fundamentalne zagadnienia psychopatologii. Od teorii wyjaśniających zaburzenia psychiczne przez postępowanie diagnostyczne do zagadnień szczegółowych. Wśród nich wiele miejsca poświęciła zaburzeniom na tle organicznym, zaburzeniom spowodowanym używaniem substancji psychoaktywnych, zaburzeniom afektywnym, schizofrenii, zaburzeniom seksualnym, nerwicowym, zaburzeniom dysocjacyjnym i zespołom zaburzeń pod postacią somatyczną.

Weronika Krzycka ma narkolepsję. Każdego dnia musi zrobić sobie dwie godzinne drzemki, żeby normalnie funkcjonować. Nie zdaje sobie sprawy, że kiedy zasypia, ktoś wchodzi do jej domu. Ktoś, kto ma na jej punkcie niebezpieczną obsesję.

Krzycką zaczyna prześladować nieuzasadniony lęk. Pewnego dnia, tuż po przebudzeniu, widzi coś, co wywraca jej życie do góry nogami. Na podłodze w salonie leży martwy człowiek.

Rozpoczyna się drobiazgowe policyjne śledztwo. Weronika stara się pozbierać, ale sprawa zagadkowej śmierci nie daje jej spokoju. Nie wie, że to dopiero początek koszmaru.