Druga część serii o polskich babkach wiejskich, akuszerkach i położnych zabiera w świat, w którym gusła i zabobony walczą z postępem medycyny, a kobiety ze wszystkich warstw społecznych są równe w obliczu cudu narodzin, przeplatającego się z dramatem śmierci.Sabina, rozpieszczona jedynaczka potentata cukrowego, odmawia wyjścia za mąż za hrabiego Skrzypowskiego. W tajemnicy przed ojcem podszywa się pod ubogą kuzynką Klocię i rozpoczyna naukę akuszerii. Aby wynagrodzić biednej dziewczynie udział w oszustwie, obiecuje wydać ją za mąż, o czym Klocia wciąż marzy. Odrzucony zalotnik poprzysięga zemstę i zleca nieustanne śledzenie Sabiny. Poznaje w ten sposób wiele kompromitujących obie bohaterki tajemnic. Niczego nieświadome dziewczyny snują marzenia i plany na przyszłość. Sabina szuka sposobu na skuteczne ratowanie przedwcześnie urodzonych dzieci, a Klocia oddaje się pierwszej młodzieńczej namiętności. Wybuch powstania styczniowego przerywa ich bezpieczne życie. W Cyprysowie pojawia się nieobliczalny pułkownik carskiej armii, który szuka dowodów na współpracę mieszkańców pałacu z powstańcami.Czy Sabinie uda się pomóc wiejskim wcześniakom? Kto uratuje Cyprysów przed Moskalami? I czy zemsta zawsze ma słodki smak?

Wojna polsko-bolszewicka oczyma młodych oficerów.

Według wszelkich znaków na niebie i ziemi Polacy nie mogli wygrać tej wojny. Idące ze wschodu hordy przeważały liczbą, paraliżowały okrucieństwem. Polskę i Europę ocaliły wtedy dwie rzeczy: genialny manewr Piłsudskiego i nieprawdopodobna odwaga polskich żołnierzy.

Wojnę z bolszewickim najazdem obserwujemy z perspektywy kilku młodych oficerów, którym Piłsudski zleca najbardziej tajne i najbardziej niebezpieczne zadania. Wszyscy je wykonają, choć niektórzy za cenę życia. Oczyma bohaterów oglądamy krwawe pola bitew: obronę Warszawy pod Ossowem, zagrodzenie przeprawy przez Wisłę w Płocku i ofensywę znad Wieprza. Zwycięstwo pod Maciejowicami w roku 1920 zmywa pamięć klęski z roku 1794 i odwraca bieg historii. Na tle wojny rozgrywają się piękne i trudne historie miłosne, obserwujemy fascynującą walkę z sowieckim wywiadem, udaremnienie zamachu na Piłsudskiego, możemy przysłuchiwać się dyskusjom polityków próbujących wyznaczyć przyszłość świata.

Historia Janki Lewandowskiej, która jako jedyna kobieta została zamordowana w Katyniu. Córka generała Dowbor-Muśnickiego, głównodowodzącego w Powstaniu Wielkopolskim, wychowana w tradycji wolnościowej, wyruszyła na wojnę 3 września 1939 roku, a 17 września wraz z kolegami dostała się do sowieckiej niewoli i została internowana w obozie w Kozielsku. Przybyła tam, jako cywil, ale została promowana na podporucznika pilota.
Generał Henryk Minkiewicz, który objął dowództwo w obozie, powiedział, że stała się przykładem odwagi i wsparcia dla innych jeńców w Kozielsku. Nazywano ją nawet Matką Boską Kozielską.
Zamordowana została w Katyniu 22 kwietnia, w dniu swoich 32. urodzin.

Książka o Janinie Lewandowskiej była mi pisana. Już na początku lat dziewięćdziesiątych rozpoczęłam poszukiwania materiałów na jej temat. W trakcie poszukiwań dotarłam do notatek, które prowadzili jeńcy w czasie pobytu w Kozielsku, i to do ostatniej chwili, już w Lasku Katyńskim. Stały się one moim głównym źródłem, z którego czerpałam, pisząc opowieść o Jance. Przetrwały w ziemi i zostały odkopane wraz z ich autorami. Pierwszy raz zdarzyło się w mojej długiej karierze pisarskiej, aby łzy płynęły mi z oczu w trakcie pracy nad książką.
Niestety, nie odnaleziono zapisków Janki. Starałam się je sobie wyobrazić, opierając się na faktach, które jedynie fabularyzowałam.
Maria Nurowska