Największym marzeniem 82-letniej Etty, mieszkającej wśród falujących, złotych pól Saskatchewan, jest zobaczyć morze. Więc któregoś dnia wstaje bardzo wcześnie, zabiera strzelbę, trochę czekolady, rybią czaszkę, wkłada najsolidniejsze buty i rusza w drogę, by pokonać ponad trzy tysiące kilometrów.

Jednak Etta powoli traci pamięć. jej mąż Otto cierpliwie czeka na powrót żony, wspominając wspólne chwile. Ich sąsiad Russell także przywołuje przeszłość, ale na swój sposób nadal kocha Ettę tak samo jak przed pięćdziesięciu laty, zanim jeszcze wyszła za Ottona.

Debiutancka powieść Emmy Hooper kołysze się falami pomiędzy dniem dzisiejszym kanadyjskiej farmy, na której powoli zamiera życie, i dawnymi latami głodu, wojny, namiętności i nadziei; pomiędzy pragnieniem, by zapomnieć, i staraniem, by pamiętać; podczas gdy od prerii przez lasy, góry i skały aż do nadmorskiej plaży wędruje Etta, a jej podróż zaczyna śledzić cały kraj.

Osiem historii, osiem kobiet. Żyją na cichej kanadyjskiej prowincji z dala od problemów i afer wielkiego świata. Dzieli je niemal wszystko: wiek, status społeczny, praca, pasje. Łączy jedynie ucieczka. Wszystkie badają granice swojej wolności. Porzucają rodziców, ukochanych, przyjaciół, żeby zacząć nowe życie. Robią wszystko, by być gdzie indziej, spróbować czegoś innego, pójść za swoimi pragnieniami i znaleźć szczęście, które jest na wyciągnięcie ręki, lecz nigdy dostatecznie blisko.

Z pozornie prostych epizodów Munro buduje historie pełne ulotnego dramatyzmu i cichej zadumy nad możliwością zmiany własnego losu.